Handevat

Bou 'n Christus gebasseerde roeping vir Afrika

Wat is die Here se wil vir ons vir vandag hier in die Suidpunt
van Afrika? Hoe lyk Sy wil in verskillende omstandighede?

Monday, July 9, 2012

Gepreserveerde Christen (Stephan Joubert)


As sommige mense bid “Bewaar my, o God,” bedoel hulle eintlik “preserveer my.” Om kos te preserveer is om dit vars te hou tot die vervaldatum op die verpakking. Sommige wil hê die Here moet dieselfde met hulle doen. Hy moet hulle ongebruik en ongetoets deur die lewe laat gaan. Hulle moet ongeskonde by Hom aankom wanneer hul aardse rakleeftyd verstryk.
Die eerste Christene was nooit in die geestelike preserveringsbedryf nie. Vat vir Paulus. Toe ‘n profeet genaamd Agabus in Handelinge 21 aankondig dat hy in Jerusalem gevange geneem gaan word, het Paulus se helpers besluit hy moenie soontoe gaan nie. Paulus het dadelik geantwoord dat hulle hom nie met hul trane sag moet maak nie. Hy was nie net bereid om gevange geneem te word ter wille van die evangelie wat hy verkondig nie, maar om ook hiervoor te sterf. Paulus het verstaan en verkies (!) dat die Here hom kan “opgebruik”. Dit het nooit gegaan oor sy eie preservering of selfbehoud nie. Hy wou nie sy lewe deurbring as ‘n lewende dreigement wat heeltyd net dreig hy gaan nog eendag groot dinge vir die Here doen nie. Hy het dit sommer elke dag gedoen. Hy wou ook nie gedurig hoor hy het potensiaal in die Here se diens nie. Elke aand teen slaaptyd het hy sy daaglikse porsie potensiaal tot eer van die Here opgebruik.
Derduisende mense plaas Sondae in die kerk “alles” op die altaar vir die Here. Hulle teken in al wat ‘n aanbiddingslied is die beheer oor hul lewe aan God af, net om dit haastig terug te vat as hulle in die “normale” lewe aanland. Ten beste soek vele eintlik net ‘n God wat uitblink in die preservering van sy aardse bewonderaars.
George L. Fox het begryp wat dit beteken dat die Here hom kan opgebruik. Hy was ‘n kapelaan aan boord van die USAT Dorchester toe ‘n torpedo van ‘n Duitse U-boot dit op 3 Februarie 1943 getref het. Matrose het in die see gespring en met reddingsbootjies probeer wegkom. Toe kom vertel een van die soldate vir Fox hy het nie ‘n reddingsbaadjie nie. Net daar gee Fox toe syne vir die soldaat. Die drie ander kapelane het Fox se voorbeeld gevolg. Terwyl matrose van die skip weggeswem het, het Grady Clark, een van die oorlewendes, gehoor hoe die vier kapelane sing en hardop bid vir die veiligheid van die soldate in die see. Self het hulle geen kans gehad sonder hul reddingsbaadjies nie. Jesus se woorde dat daar geen groter liefde is as wanneer mense hul lewe aflê vir ander nie, kry in sulke tye nuwe betekenis.
Navolging van Christus gaan oor die selflose weggee van jouself aan Hom en ander, nie oor selfpreservering nie. Of oor die instandhouding van godsdienstige instellings waar ‘n skadelose, goed-voel-evangelie heers nie, en boonop teen ‘n winskoopprys wat mense se geestelike sakke pas. Jy noem so iets geestelike narkose!
Christus se helde is steeds mense soos die Samaritaan van Lukas 10 wat sy besige program onderbreek het om sy hande vuil te maak met die bloed van ‘n onbekende man langs die pad wat onder rowers deurgeloop het. En wat sy beursie oopmaak om vir hierdie man se sorg te betaal. Of Stefanus wat in Handelinge 7 bid dat die Here sy vyande asseblief tog sal vergewe terwyl hulle hom met klippe doodgooi. Die uitdaging is nie om ongeskonde die ander kant te haal nie.
Dit is om só te leef dat jy aan die einde van jou aardse reis die grootste woorde ooit hoor: “Mooi so, goeie en getroue dienskneg. Jy was getrou oor die bietjie wat Ek van jou verwag het. Kom sit aan by die fees van die Here. Ek het vir jou plek gehou!”

Saturday, July 7, 2012

Reformed Church outreach to Mocuba 2012



The team existed of 5 members of the Annlin congregation in Pretoria, one member of Rustenburg and 2 members from Strand congregation. Strand started about 12 years ago to be involved in Mocuba and the other congregations started to be involved in 2011. In Mozambique they are partners with Magodane congregation of the Reformed Church of Mozambique. There are 12 prayerhouses in the Maganja da Costa area and 4 in and around the city of Mocuba and one near Lugela town.
The team camped in tents and used the local facilities, sometimes eat local food and when the kitchen gas finished, they made food on fires. 

We experienced something of each others lives
A young women, the child of the elder Joao Agusto, were pregnant and with and eleptic atack burned her one foot very badly. Fear and traditional ways of thinking made them to flee from the hospital and the foot infected really badly. When the team arrived the foot was dead and the leg was smelling badly. It was a  miracle that she were still alive after more than a week with severe pain. Three days after her foot was burned she gave birth to a daughter, the baby was passed from one lady to another to find some milk, but was screaming for hunger. The team talked to the family and they agreed to take her back to hospital and bought milk for the baby, and the child immediately stopped crying. The leg must be amputated and the family needs to buy people from the market to agree to give blood. The team helped to "buy" the blood and the operation were an success. The good form this tragedy is that white South-Africans and Mozambicans cried together because of the suffering and many borders were no more. Already the message is spreading: The trust in forefathers could not help, but prayers compassion and medicine helped." 
The other team saw a girl of 18 years old, but looked like a 13 year girl because of a tumour or something that is growing in her throat. It is blocking her airways and she is struggling to breath and must suffer tremendously. The hospital informed her that they could not help. It is powerless feeling to know that you can do nothing and could only pray and cry together.
The team came with the objective to serve and to listen to people and learn about there life. You can not help everywhere, and should not always help, but there is a message and hope of freedom and a GOOD GOD that have compassion. This compassion reach people through broken people.

Something about stewardship and servanthood
The basic gospel message of salvation is preached again, but complemented with a deeper application of stewardship. Children and adults are made ​​aware of our responsibility for nature and parents helped children, for example to pick up papers and clean the area. The leaders testified that they almost cried when they realized how they did not care for their world. Stewardship in relationships are also discussed and it is helped to see the lies, how the devil deceives us. In RSA, the white people believed the idea that whites are more valuable and better than blacks, and blacks again believed that they are worth less than white people. When we investigated with the participants if it is also the case with them, the answered that it is not a lie, it's the truth! On this honest practical way and a very good attitude, we talk and discover what it means to be the image of God. We have God's potential, love, creativity etc created in us.  We have the potential to create. The sin broke this image, but it is restored in Christ. We all are equal and we can now treat each other  more worthy than yourself. This way we discussed different lies and found the Biblical truth.
Afterwards, they were very grateful that we were not like many other teams, who only handled the wordless book, but on a much more meaningful way, went forward and discussed and shown the new life in Christ.

The influence of last years accident
After the accident in 2011 where two people died and two were seriously injured, the local congregation did not think that the team will visit them again. Pastor Jussa informed us that the local community accused the church that they used spiritual powers on the team and that resulted in the accident and therefore they will never come back. (Remember that your worthiness depends on how many visitors you receive). When pastor Jussa visited prayerhouses in preparation for the team, even they did not believe him. They did the preparations with doubt, thought that it was all in vain. When they arrive, everyone was surprised and the only explanation is God. People do not do that. This helped to create the open and honest attitude we encountered. We were overloaded with live chickens, sweet potato's rice etc. This was not the main gift we received, it was the attitude to learn and listen. The  team received many good experiences to take back to South-Africa.
Furthermore the team went through a time of therapy for the hurts of the accident. When they saw the wreck there was a lot of tears. We prayed together and through time it became easier. Dup, the driver later could stand alongside the wreck with a smile about the goodness of God and became his old self with a lot of jokes. On the way back we stopped near the accident site and could tell one another that we are now OK and we could give a prayer of thanks on the road. We learned a lot about a good God.

Other activities
For the first time the Jesus film was shown in the local Chuabo language. We also projected a follow-up film with good results. It is a film that show the results of the life of Jesus on the lives of people. It uses the setup of a chief who's bad life was changes by Jesus. 
We also talked about a partnership between Strand congregation and Mocuba in constructing the new church building. It was good to see the promises from Mocuba's side in participating and a willingness to pay for certain material. They took ownership of the building and planning.
They played with children, told bible stories and colored in pictures about those stories. We played soccer and explained the gospel through colors on the ball. The two ways posters were explained and used in house visitation. 
The house visitation again were very valuable, because it demonstrated service and a willingness to listen en experience.

Future
We see more possibilities in making the partnership a growing relationship that will have a positive influence to both sides. Errors made, were discussed and the relationship is growing.

Thank you
We thank every supporter and everyone that were praying. Thank you for congregations that sent people for the outreach. Thank you to God who always knows the best!

Sunday, July 1, 2012

Gereformeerde uitreik na Mocuba 2012



Die span het bestaan uit 5 lede van Annlin gemeente in Pretoria, 1 lid van Rustenburg en 2 lede van Strand. Die Strand was al 12 jaar betrokke by Mocuba en die ander gemeentes het verlede jaar bygekom vir die uitreik. Die gemeente waarmee saamgewerk word in Mosambiek is Magodane gemeente van die Geref Kerk in Mosambiek. Daar is 12 kerkies in Maganja da Costa area, 4 rondom Mocuba en een in Lugela. 
Die span het in tente gekamp en plaaslike geriewe gebruik, soms plaaslike kos eet en toe die gas opraak ook op vure kos  maak!

Ons ervaar iets van mekaar
In Lugela het ‘n jong vrou, die dogter van ouderling Joao Agusto, wat agv ‘n eleptiese aanval met swangerskap, haar voet lelik verbrand. Vrees en tradisionele denke het veroorsaak dat hulle vlug uit die hospitaal en het die voet baie lelik ontsteek. Die span kom daar aan en die vrou is in so ‘n toestand dat dit ruik en baie sleg lyk. Sy is in die ongelooflikste pyn toe al vir meer as ‘n week en haar hele liggaam is verswak. Drie dae na die brand is die kind ook gebore en word van een vrou tot ‘n ander aangegee, maar kry nie melk in nie. Die spanlede onderhandel toe met die familie en gemeenskapsleiers en op die ou end vat hulle die vrou na die hospitaal en koop vir die kind ook melk. Die kind wat dag en nag gehuil het is skielik stil en tevrede. Die ma se been moet afgesit word en die familie moet bloedskenkers koop. Die span help daarmee en op die ou end is die operasie gedoen. Die mooi van die lelike situasie is dat daar saam gehuil word en alle grense word daardeur oorbrug. Daar word reeds verwys na die feit dat die tradisionele vertrouelinge nie kon regkry om haar te help nie, maar gebede en mediese hulp kon haar help.
Die ander span sien weer ‘n meisie van 18 jaar, maar wat lyk soos ‘n 13 jarige agv ‘n groeisel in haar keel wat haar in die vreeslikste situasie plaas waar sy sukkel om asem te haal en die hospitaal kan blykbaar niks vir haar doen nie. Die magteloosheid om die meisie amper voor jou oe te sien kwyn van swaarkry het ook saam trane gebring.
Die span het gekom om te kom dien en te luister na mense in hulle lewenssituasie en dan hulle te dien met Jesus se gesindheid. Mens kan nie orals help nie en moet ook nie, maar daar is ‘n boodskap van hoop en bevryding en van ‘n GOEIE GOD wat omgee. Dit word realiseer deur mense ten spyte van hulle gebreke.

Iets meer van diensgestalte en rentmeesterskap
Die basiese evangelieboodskap van redding word weer verkondig, maar aangevul met ‘n diepere toepassing op rentmeesterskap. Kinders en grootmense word bewus gemaak van ons verantwoordelikheid oor die natuur en ouers help kinders om onder andere, papiere op te tel en skoon te maak. Daar word na die tyd deur die leiers getuig dat hulle amper gehuil het toe hulle besef hoe hulle die wereld nie oppas soos hulle moes nie. Rentmeesterskap in verhoudings met ander mense word ook bespreek en daar word gewys op die leuens waarmee die duiwel ons mislei. In RSA word die wit mense groot met die gedagte dat wit mense bo swartes is en swartes word weer groot dat hulle minder werd is as wit mense. Toe ons uitvind of dit ook daar die geval is, was die antwoord dat dit nie ‘n leuen is nie, dit is die waarheid!! Op die manier word daar op eerlike praktiese manier, in ‘n baie mooi gesindheid, oor die sake gesels en ontdek wat dit beteken om in die beeld van God geskape te wees. Om God se potensiaal, liefde, skeppingskrag ens in ons geskape te he. Die sonde het dit gebreek, maar dit word in Christus weer herstel. Ons almal is gelyk en kan nou die ander hoër ag as jouself. Op die manier word ander leuens ook bespreek en Bybelse waarhede ontdek.
Na die tyd was die getuienis dat hulle baie dankbaar is dat ons nie net soos baie ander spanne, net met die woordlose boekie gekom het nie, maar op ‘n baie meer sinvolle manier verder gegaan het en oor die nuwe lewe in Christus gesels het.

Invloed van verlede jaar se ongeluk
Na die ongeluk waarin 2 mense ernstig beseer is en twee oorlede is, het die plaaslike kerk nie gedink dat die gereformeerde span weer sal kom nie. Ds Jussa vertel iets daarvan vir ons in sy afskeidswoorde die jaar. Hy vertel hoe die kerk deur die gemeeskap beskuldig was dat hulle die span getoor het met medisyne sodat hulle in die ongeluk gekom het en dat hulle nooit weer sal terugkom nie. Verder het ook die kerkies waar ds Jussa voor die uitreik voorbereidingswerk gaan doen het, hom nie geglo dat die span weer gaan terugkeer nie. Hulle het maar halfhartig die pad oopgekap en toilette en wasplekke gebou, maar gedink dit is onmoontlik. Toe die span kom, was hulle uit die veld geslaan en sien dit nou as net God wat so iets kan doen. Dit het gehelp in die ongelooflike oop en eerlike houding en hoe ons oorlaai is. Ons is wel oorlaai met hoenders, rys, patats ens, maar dit was die klein bydrae. Die groot bydrae was die gesindheid van mense en hulle openheid om te hoor en te leer. Die span het baie mooi ervaringe om terug te vat na RSA.
Die ander deel is die terapie wat die besoek vir die span self gehad het. Toe hulle by die blyplek in Mocuba opdaag, toe le die bussie se wrak daar by die hek. Daar is dadelik baie trane gestort en saam gebid. Met die tyd het dit makliker gegaan en later kon die bestuurder self langs die wrak staan met ‘n glimlag oor God se goedheid. Oom Dup het ons veral later baie vermaak met sy grappies en opgewektheid en was weer sy ou self. Die besoek was vir ‘n paar van ons baie goeie terapie vir die verwerking van die ongeluk. Ons God is goed en ons leer elke meer iets meer van Sy goedheid.

Ander bedrywighede
Die Jesus film is gewys vir die eerste keer in die Chuabo taal. Daar is ook ‘n opvolg film gewys wat baie goeie reaksie uitgelok het, omdat dit iets van die toepassing van die film gewys het in die lewe van ‘n hoofman en sy mense. Daaroor is ook baie goeie terugvoering gegee.
Daar is saam gedink oor die vennootskap in die bou van die kerkgebou in Mocuba. Daar is met kinders gespeel, bybelstories vasgele en selfs prentjies oor die bybelverhale ingekleur. Sokker is gespeel en die evangelie is met kleure op ‘n sokkerbal verduidelik. Die twee wee plakaat is weer deurgepraat en gebruik in huisbesoeke.
Veral hierdie huisbesoeke was baie waardevol, want die mense het gesien dat ons wil dien en wil luister na mense.

Toekoms
Ons sien al meer moontlikhede om van die vennootskap tussen RSA en Mosambiek ‘n groeiende verhouding te maak wat sal voort gaan om na beide kante toe positiewe invloed te he. Die foute wat gemaak word, word bespreek en so groei die verhouding elke keer verder.

Baie dankie
Vir elke ondersteuner en voorbidder. Dankie vir gemeentes wat mense gestuur het. Dankie vir ‘n God wat toe op die ou end tog beter geweet het!